Santokumessen: iconische Japanse keukenmessen

Met een santokumes wordt een snijtechniek gehanteerd die afwijkt van een Europees koksmes. De santoku schommelt niet op het snijoppervlak maar het mes beweegt diagonaal van achter-boven naar voor-beneden. Het mes blijft tijdens het snijden constant in een horizontale positie.

Een santokumes is herkenbaar aan het hoge lemmet waarbij de rug van het lemmet pas dicht bij de punt schuin afloopt. Een voordeel van de Santoku is dat ze lichter zijn dan de meeste Europese keukenmessen en daarom ook beter hanteerbaar zijn. Santoku’s zijn, met een lemmetlengte van rond de 18 centimeter, kleiner dan Europese koksmessen met een lemmetlengte van ongeveer 20 centimeter. Sommige santokumessen hebben kuiltjes in het lemmet. Hierdoor blijven plakjes niet aan het lemmet plakken. Meer verschillen hebben we op een rijtje gezet in de volgende infotopic: koksmes vs santoku: de verschillen.

Jazeker! Dit is volgens velen ook precies waarvoor een Santoku ontworpen is. Juist deze veelzijdigheid maakt de Santoku enorm populair.

Zorg er allereerst voor dat je hem altijd met de hand afwast en afdroogt. Hiermee voorkom je roestplekjes. Daarnaast is het belangrijk je Santokumes goed scherp te houden. Gelukkig is een Santoku door zijn lemmetvorm erg makkelijk te slijpen op slijpstenen.

Een santokumes is een veelzijdig Japans koksmes dat bekend staat om zijn brede lemmet en gebalanceerd ontwerp. ‘Santoku’ betekent letterlijk ‘drie deugden’ in het Japans, wat verwijst naar de opvatting dat het mes geschikt is voor het snijden van groenten, vlees en vis. Anderen denken dat de drie deugden staan voor zijn vermogen om deze drie soorten snijtaken aan te kunnen: het snijden, pletten en scheppen.

Nee! Er is een heel duidelijk verschil tussen een echt hakmes en een Santoku. Een hakmes is veel dikker en zwaarder uitgevoerd, speciaal voor het doorhakken van botten en graten. Doe je dit met een Santoku? Dan eindigt het in tranen. Een Santoku is namelijk veel dunner en kwetsbaarder.